เบาหวานผมไม่กลัว
                           เบาหวานผมไม่กลัว
                                        จำรัส  เซ็นนิล  รวบรวม/เรียบเรียง

    ลุงฤทธิไกร พิมมะหา อดีตทหารผ่านศึกวัย ๗๕ ปี  จากบ้านหนองโจษฐ์ ตำบลไฮหย่อง จ.สกลนคร ป่วยเป็นโรคเบาหวานมาหลายปี รักษาตามแนวทางแพทย์แผนปัจจุบันแล้วไม่ดีขึ้น ปัสสาวะบ่อย หนึ่งชั่วโมงต้องปัสสวะหนึ่งครั้ง กลางคืนแทบไม่ได้นอนต้องตื่นลุกไปปัสสาวะทั้งคืน
                     
       อยู่มาวันหนึ่งตื่นเช้าตักบาตรหน้าบ้าน ได้ทราบข่าวจากพระที่มาบิณฑบาตว่า ที่วัดศรีจำปาชนบท อ.พังโคน จ.สกลนคร มียาสมุนไพรดี จึงตัดสินใจ เดินทางมาที่วัดศรีจำปาชนบทพบเจ้าอาวาส ได้ยามากินอาการดีขึ้นเรื่อยๆ และแผลเบาหวานที่เท้าปรากฏว่า เพียงอาทิตย์เดียวแผลก็เริ่มหดเข้าเล็กลงและปิดสนิท จึงกินสมุนไพรมาเรื่อยๆประมาณ ๗ เดือนกว่าๆไปพบหมอที่โรงพยาบาลตรวจปรากฏว่าไม่พบเบาหวานอีกเลย
     “ผมเป็นคนไม่กลัวยา กินเช้าครึ่งถ้วยกาแฟ เย็นอีกครึ่งถ้วยกาแฟ ขอบอกผู้ป่วยเบาหวานข้าวเหนียวห้ามกินโคตรแสลงเลยครับ ผลไม้ของหวานผมไม่แตะเลยทั้งๆที่ชอบ”
    ลุงฤทธิไกรยังบอกอีกว่า ยังได้เอาตัวยาไปให้เพื่อนบ้านที่ป่วยเป็นเบาหวานมีแผลที่มือ เอาตัวยาทาไม่นานแผลก็เริ่มแห้งปิดสนิทเช่นกัน  หากผู้ป่วยเบาหวานท่านใดต้องการยาสมุนไพรก็สอบถามไปที่ครูอาวรณ์  ห่วงใย จิตอาสาของทางวัดได้ที่ ๐๙๑-๗๙๔-๑๔๙๑ ส่วนค่าใช้จ่ายตามกำลังศรัทธา