รวบรวมความรู้ ภูมิปัญญาชาวบ้านของไทย ให้คนรุ่นหลังได้สืบสานต่ออย่างภาคภูมิใจ
แคชเมียร แคชเมียร์สวรรค์บนโลกมนุษย์ แคชเมียร์ ดินแดนที่สวยที่สุดในโลกที่สุด ดุจสวรรค์บนโลกมนุษย์ ทุ่งราบผืนใหญ่ ในอ้อมกอดหิมาลัย ตระการตาดอกไม้นานาพรรณ ทุ่งหญ้าเขียวขจี และเทือกเขาหิมะรายรอบ เมืองศรีนาคา ซึ่งเป็นเมืองหลวงของแคชเมียร์ ประกอบด้วยทะเลสาบขนาดใหญ่ คือ ทะเลสาบดาล และ ทะเลสาบนากิ้น ด้านหลังมีเทือกเขาโอบล้อมโดยรอบ ในสมัยที่ถูกปกครองโดยราชวงศ์โมกุล มีการจัดทำผังเมืองขึ้นมาใหม่ จึงทำให้แคชเมียร์เป็นเมืองที่สวยงาม ปัจจุบันชาว ศรีนาคาเกือบร้อยละ 98 % นับถือศาสนาอิสลาม ทะเลสาบดาล ที่ล้อมรอบด้วยเทือกเขา แห่งเมืองศรีนาคาเป็นเมืองแห่งทะเลสาบเป็นเมืองที่เป็นที่หมายของการท่องเที่ยวผู้รักธรรมชาติที่มาเยือนจากทั่วโลกมาเป็นศตวรรษศรีนาคาตั้งอยู่ ณ ใจกลางของหุบเขาแคชเมียร์ที่ระดับความสูง 1,730 เมตร มีทิวทัศน์สวยงามยิ่งสามารถเยี่ยมชมได้ทั้งปี ฤดูกาลมากมาย เหมาะเป็นสถานที่ พักผ่อนในยามว่าง ของหนุ่มสาว และครอบครัว อีกทั้งชาวแคชเมียร์ มักใช้สถานที่นี้เป็นที่นัดหมาย,พักผ่อนพูดคุย ดื่มด่ำกับบรรยากาศ ช่วงเวลาพระอาทิตย์ ลับขอบฟ้า ท่ามกลางหุบเขา แห่งมวลดอกไม้ และทะเลสาบอันงดงาม บ้านบนเรือ แคชเมียร์สวรรค์บนดิน จำรัส เซ็นนิล รวบรวม/เรียบเรียง โรงแรมทีอินเดียส่วนใหญ่เป็นโรงแรมชั้นเดียว แต่เวลาเดินเข้าไปจะมีห้องพักซ้ายขวาเหมือนห้องแถว หักมุมไปมาเป็นแถวยาว ห้องพักหรูสะอาดดี เสียดายได้เอนหลังน้อยไปหน่อยเพราะมัวสาระวนเก็บข้อมูลและส่ง สิ่งดีๆที่ได้รับส่งกลับมาให้แฟนๆคนไทยที่ไม่มีโอกาสได้มา ผมพยายามพาทุกท่านได้สัมผัสพร้อมๆกับผม เพราะ การจะมาที่นี่ได้ ก็ไม่ใช่ง่ายต้องอาศัยความพร้อมหลายอย่างทั้งงบประมาณและการศึกษาเส้นทางความความคุ้น เคยกับคนท้องถิ่น ทำให้การเดินทางเป็นไปด้วยความราบรื่นเหมือนการเดินทางมาเยี่ยมเพื่อน ลืมบอกไปว่าที่เดลลีโรงแรมที่ผมพักมีการทำสปานวดฝ่าเท้า ลูกประคบ และที่น่าสนใจคือการทำสปาด้วย การเอาน้ำข้าวอุ่นๆ สาวๆคงรู้ดีกว่าผม (น้ำข้าวที่เราหุงข้าวแบบโบราณ) เอาใส่ภาชนะแขวนไว้เหนือหน้าฝาก มีรูเล็กๆ ให้ไหลงมาตรงหน้าผากเหมือนในภาพ ทำให้ครายเครียดได้ดี โดยเฉพาะใครที่เป็นไมเกรน น่าเสียดายไม่ไดเข้าไปลอง วันต่อมาผมตื่นเช้าโดยอัตโนมัติอาบน้ำแต่งตัวเตรียมจัดสัมภาระเดินทางไปสนามบินภายในประเทศ ถนน หนทางผู้คนที่อาศัยอยู่ระหว่างทางที่ไปสนามบินดูขวักไขว่ไปหมด เสียงแตรรถยนต์แทบทุกคันบีบกันดังสนั่น หวั่นไหว มีคนบอกว่า นรก-สวรรค์ มีพร้อมอยู่ในอินเดีย มีความแตกต่างคนจนก็จนจริงๆ คนรวยก็รวยล้นฟ้า รถยนต์โดยสารที่อินเดียดูเก่าๆแปลก ส่วนรถตุ๊กๆก็มีมาก ผมพยายามมองหาสมุนไพรต่างๆ สังเกตุดูแล้ว เห็นตามริมถนนหนทาง หรือพื้นที่ที่หญ้าขึ้นรกๆ ก็มีเหมือน บ้านเรา ต้นกระถิน สะเดา สัตบรรณ ผักเสี้ยนผี ลูกใต้ใบ โด่ไม่รูล้ม หมอน้อย ผมเดินสำรวจสนามบินหลายชั่วโมง กว่าได้ขึ้นเครื่องไปแคชเมียร์ปาเข้าเที่ยงวัน ใช้เวาอยู่บนฟ้า ๑ ชั่วโมง ๓๐ นาที วิวสวยมากครับ เห็นเทือกเขาหิมาลัยที่เขาร่ำลือกันนักหนาว่าสวย เขียวเป็นเทือกยาว ลักษณะ เหมือนเจดีย์แหลมๆมีร่องๆเป็นทางยาวเหมือนร่องน้ำหรือริ้วรอยลำธารหิมะหรือน้ำไหลช่วงฝนตก แต่น่า เสียดายมุมถ่ายไม่มี เที่ยวนี้นั่งห่างหน้าต่างไปหน่อย มบรรดาผู้โดยสารและนักท่องเที่ยวยืนจ้องดูที่หน้าต่างแทบไม่มีช่องว่าง ก็กดภาพได้เท่าที่จะถ่ายได้ แต่สายตาผมได้เก็บภาพไว้ทุกอนูพร้อมความรู้สึกถูกบันทึกในความทรงจำที่ จะถ่ายทอดสู่ทุกท่าน ผมคิดถึงคุณยายที่เลี้ยงหลานที่บ้านไม่ได้ไปไหน อย่างน้อยก็ได้ให้ลูกๆเปิดเข้า Jamrat.net ได้เห็นบ้าง ถึงสนามบินเมืองศรีนาคา ( Srinagar) ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของแคชเมียร์ มีวงดนตรีพื้นเมืองมาแสดง ต้อนรับ ไม่รู้รับใครผมเลยสวมรอยตื่นเต้นไปเขาด้วยฮ่าๆ จากนั้นนั่งรถตู้ ไปที่พัก ที่ House Boats เรือบ้านเรือ ที่ทะเลสาบ นากิ้น พอรถจอดริมท่าน้ำโอ้โห้ เรือกอและบ้านเราจอดเรียงราย ประมาณ ๑๐ ลำ เรือกอและผม ตั้งเองเพราะเคยเห็นที่กระบี่ มีหลังคาด้วย เป็นเรือพายครับไม่มีเสียงเครื่องยนต์รบกวนเหมือนบ้านเรา มี จอกแหนขึ้นเต็มแต่ไม่เห็นมีปลาเคลื่อนไหวสักตัว คนเรือบอกน้ำลึกประมาณ ๓ เมตรโดยเฉลี่ย ถึงบ้านเรือผมถูกจัดให้พักที่เรือเชอราตัน ภายในกว้างขวาง ปูพรมทั้งลำเรือ อย่างกับวัง มีห้องพัก ๓ ห้อง มีห้องรับแขก มีห้องกินข้าว มีครัว โอ้สุดยอด ลำละหลายล้านสร้างด้วยไม้สนซีดัลแกะสลักทั้งลำ ภายใน ตกแต่งด้วยผ้าม่านปักด้วยไหมสไตล์แคชเมียร์ เฟอร์นิเจอร์ทำจากไม้วอลนัทแกสลักเงางาม ผมนอนที่นี่ครับ ขอเวลาผมอาบน้ำก่อน ชาวแคชเมียร์มารอรับไปกินข้าว แล้วพาขึ้นเขาหิมาลัย จะกลัมาเล่าต่อครับ ส่งภาพมาให้ดูก่อนแล้วจะเล่าให้ฟัง ภาระกิจเยอะมาก ทั้งเก็บข้อมูล ภาษาท้องถิ่น-ภาษาอังกฤษ และแปล สวย-สนุกและล้าครับ ด้านหลังคือทิวเทือดเขาหิมาลัย สปาครายเครียดใช้น้ำข้าวอุ่นๆไหลลงตรงหน้าผาก พรมเกรดดีของชาวแคชเมียร์ ด้านหลังคือเทือกเขาหิมาลัยถ่ายที่กระเช้าลอยฟ้า อากาศหนาว เสียดายหิมะยังไม่ตก ไปดูสวนแอ็ปเปิ้ล ปลูก ๑๐ ปีจึงให้ผลผลิต มีทั้งหมด ๑๕ สายพันธ์ พันธุ์ที่ดีนิยมคือพันธุ์อเมริกัน เกี่ยวข้าวรอเก็บ รายละเอียดผมค่อยเล่านะครับ ดูภาพไปก่อน บรรยากาศหน้าบ้านพัก ทุกเช้าจะมีเรือนำสินค้าพื้นเมืองมาจำหน่าย ผมถ่ายไว้ทุกเช้า แต่โหลดภาพส่งมาช้า รอก่อนครับ จะนำมาฝากให้จุใจ นาข้าว ช่วงหิมะตกจะเป็นอย่างนี้ คุณปัญญา เจริญวงค์ หรือนายเกษตร จากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐที่มากับผม เล่นสกี รอหิมะไม่มาก็ทำท่าเท่ห์ๆ เสียค่าเท่ห์ไป ๓๐ รูปี ฮ่าๆๆๆ ผมเดินทางต่อก่อน ก่อค่อยพบกันอีก ณ หมู่บ้านพาฮาลแกม ชมทิวทัศน์ขุนเขาน้ำตกสีน้ำข้าว หญ้าฝรั่นหรือ Saffron บำรุงสมอง ผมได้พนธุ์มาต้นหนึ่งจะไปปลูกที่ภูเรือ (ใช้เฉพาะเกสร) เกสรหญ้าฝรั่น บำรุงสมอง หัวใจ ลดคอเลสเตอรอล ชะลอความแก่ ใบหน้าเต่งตึง สวนแอ็ปเปิ้ล ดกมากครับ กินเผื่อแล้วครับ ฮ่าๆๆ