ซ้อมกระบวนพระอิสริยยศฯ วันนี้ (เสาร์ที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๕) เวลา ๐๕.๐๐น. ผมเตรียมเดินทางไป ร่วมซ้อมบรรยาย งานพระราชพิธีพระราชทานเพลิงพระศพ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี ณ พระบรมมหาราชวัง ซ้อมเหมือนจริงเพื่อบรรยายทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย วันที่ ๙ เมษายน ๒๕๕๕ วันจริงคงมีการปิดการจราจรตั้งแต่ ๐๕.๐๐น. ผมและคณะบรรยายต้องเปิดโรงแรมนอนใกล้ๆที่บรรยาย การเขียนช่วงนี้อาจจะน้อยลงหน่อย จำรัส เซ็นนิล รายงานข่าว ออกจากเมืองทองธานีโดยรถตู้ปรับอากาศ ถึงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิประมาณ ๐๕.๔๕น. ผมเดินลัดเลาะเพื่อหารรถแท็กซี่ไปสนามหลวง ระหว่างทางเดิน อดไม่ได้ที่จะบันทึกภาพชีวิตที่พบเห็นมาฝากทุกท่าน เพราะโอกาสน้อยมากที่ผมจะได้ มาเดินแถวๆนี้ ส่วนใหญ่จะขับรถไปทีทำงานและออกไปต่างจังหวัด ภาพชีวิตคนนอน ตามทีต่างๆ ทำให้ผมฉุกคิดว่า....เขาคือใคร...ญาติพี่น้องอยู่ไหน....ลูกเขาทราบหรือไม่.......ผมเดินไปถ่ายไป....ถ่ายรูปนะครับ ไม่ใช่ขี้รั่วฮ่าๆๆ หลังจากนั้นผมโบกแท็กชี่ ไปสนามหลวงฝั่งพระบรมมหาราชวัง แต่ระหว่างทางท้องไส้ไม่ดีบอกโชเฟอร์ แวะโรงแรมรัตนโกสินทร์เยี่ยมญาติก่อน.....ลงจากรถรีบผลักประตู ยังไม่ทันผลักพนักงานเปิดประตูให้พอดี..โธ่..นึกว่าระบบอัตโนมัติ รีบสาวเท้าไปห้องสุขาวดี...กำลังเคลิบเคลิ้ม..เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “ พี่จำรัสเหรอ..ถึงไหนแล้ว..” เสียงคุณวโรกาสถามหา เพราะจุดที่บรรยายผมถูกจัดให้บรรยายร่วมกับคุณวโรกาสและคุณชัยศิลป์คนคล่อง ยุ่งล่ะซิ ผมรีบตอบ “ เออ...พี่...ใกล้เสร็จ..เอ้ย..ไม่ใช่ พีๆๆอยู่ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์แล้ว” “ เร็วๆหน่อยพี่ เดี๋ยวสายรถจะติด ยังมาอีกไกล” เสียงคุณวโรกาสเร่ง เพราะจุดบรรยายอยู่ที่ประตูเทวาภิรมณ์ถนนมหาราช หน้าราชนาวีสโมสรกองทัพเรือ การลงพื้นที่บรรยายต้องเตรียมตัวให้พร้อม ห้องน้ำห้องส้วมหายาก ต้องระวังเรื่องอาหารการกินด้วย แต่ก็ไม่วายเตรียมซาลาเปาไป ๒ ถุงเผื่อทีมงาน ช่วงนี้ถนนโล่งเพราะเจ้าหน้าที่ปิดเส้นทาง ผมเดินไปเห็นภาพพระเมรุ ที่บริเวณท้องสนามหลวง ก็อดที่จะบันทึกภาพไม่ได้ ถึงบริเวณนัดหมาย ก็เริ่มประชุมทีมงานแบ่งข้อมูล แบ่งความรับผิดชอบเนื้อหาการบรรยาย ผมถูกมอบหมายให้บรรยายริ้วขบวนพระอิสริยยศพระศพ ก็ต้องรีบประชิดตัวแหล่งข่าวสอบถามและจดข้อมูล ได้พูดคุยกับนายทหารหลายคน ระหว่างสาละวนกับการหาข้อมูลและเดินไปตามริ้วขบวนต่างๆที่กำลังจัดแถวอยู่นั้น สมองผมเริ่มรื้อฟื้นความทรงจำว่า สุภาพสตรีที่อยู่หน้าผมประมาณ ๒-๓ เมตรนั้น เธอชื่ออะไร ทำไมคุ้นๆหน้า คลับคล้ายคลับครา....และแล้วความจำผมเริ่มกลับมา เพราะผมไม่เคยเห็นเธอแต่งชุดข้าราชการสีกากีเสื้อแขนยาวมาก่อน เมื่อจำได้ผมรีบกดชัตเตอร์กล้องทันที เธอชื่อ คุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีครับ และตามด้วยพลเอกประยุทธ จันทร์โอชา ผบ.ทบ. อ้าวตอนนี้ความจำผมเริ่มแม่นขึ้นมาแล้ว ยืนอยู่ใกล้ๆท่านนายกเพื่อรอเวลาพระราชพิธีคือ พลเรือเอกสุรศักดิ์ หรุ่นเริงรมณ์ ผบ.ทหารเรือ พล.ต.อ.เพรียวพันธ์ ดามาพงษ์ ผบ.สำนักงานตำรวจแห่งชาติ พลอากาศเอกอิทธิพร สุพระวงศ์ ผบ.ทหารอากาศ นำขบวนริ้วที่ ๑ มีนายทหารขี่ม้าสีขาว ๒ นาย ขนาบด้วยนายทหารติดตามอีก ๔ นาย และขบวนธงสามชาย ขบวนกลองชนะ แตร สังข์ สารวัตรแตร เครื่องสูง พระยานมาศสามลำคาน รายละเอียดเยอะมากครับ วันจริงวันที่ ๙ เมษายน ๒๕๕๕ ตั้งแต่เวลา ๐๗.๐๐น. ติดตามชมทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ และสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย ฝ่ายเทคนิคของสถานีต้องปลอมตัวเป็นมหาดเล็กแบกเครื่องส่งมีไมโครโฟน ตามริ้วขบวนเพื่อรับสัญญาณเสียงในริ้วขบวนให้ชัดเจน(ดูจากภาพ) ซ้ายคุณชัยศิลป์ คนคล่อง ขวาคุณวโรกาส มังกรพิศม์ ที่สองนับจากซ้ายคุณรัษฏา ตรงดี หลังเสร็จภารกิจผมนั่งเรือข้ามฟากจากท่าเตียนขึ้นที่ท่าเรือศิริราช ไดชมทิวทัศน์แม่น้ำเจ้าพระยา ก่อนมานั่งเขียนบันทึกรายงานแฟนคลับ วันจริงผมคงไม่ได้บันทึกภาพ เพราะต้องยืนประจำจุด เตรียมบรรยาย คนคงเยอะ สวัสดีครับ ขอพักก่อนนะครับ เดี๋ยวจะไปเก็บภาพฟริ้ตตี้ งานมอเตอร์โชว์ ที่อิมแพ็คเมืองทองธานีมาฝาก พบกันเย็นนี้ครับ
